Melissa od Dosso Dossi
Circe (lub Melissa) to obraz olejny na płótnie wykonany przez Dosso Dossiego i datowany na około 1518 rok. Jego wymiary to 172 x 153 cm.
Historia
Dosso Dossi (ok. 1479–1542) lub Giovanni de Lutero był włoskim malarzem późnego renesansu. Pochodził z regionu Trentino i studiował w pracowni Lorenzo Costy. Ponadto artysta był pod wpływem Giorgione oraz Rafaela. Dossi pracował na dworze książąt Ferrary i Modeny, Mantui oraz Wenecji.
Najbardziej fascynującym aspektem twórczości Dossiego jest jego zainteresowanie rozbudowanym tłem krajobrazowym, które czasami zajmuje dominującą pozycję na obrazie, jak w przypadku Melissy. Jednakże Dosso Dossi stworzył kilka ukończonych kompozycji krajobrazowych, co było rzadkością w tamtych czasach.
Dosso Dossi czasami pracował razem ze swoim bratem Battistą Dossim. Battista studiował w Rzymie u Rafaela. Obaj bracia pracowali głównie dla książąt Ferrary d’Este, lecz prawie nic nie pozostało z ich malowideł w pałacach i zamkach książęcych. Dosso Dossi był głównym malarzem dworskim rodziny d’Este. Wraz ze swoim bratem Battistą tworzył dla nich kompozycje mitologiczne, portrety oraz dekoracyjne freski.
Sposób, w jaki wykonane są jego portrety, jest zbliżony do weneckiej sztuki tamtego czasu – tak więc w portrecie Alfonsa d’Este wyraźnie widać wpływ Tycjana
Później, pod wpływem malarstwa weneckiego oraz Correggia, w twórczości braci Dossi pojawia się motyw półfantastycznego krajobrazu oświetlonego tajemniczym, migoczącym światłem. Zachowały się ich obrazy sztalugowe i portrety, co wskazuje, że Dosso znacznie przewyższał talentem swojego brata (był uważany za głowę szkoły malarskiej w Ferrarze). Jednak trudno dokładnie odróżnić prace obu braci. Starszy brat (Dosso Dossi) zmarł w 1542 roku, młodszy (Battista Dossi) – w 1548 roku.
Opis
Obraz, datowany na około 1518 rok, jest jednym z dzieł wysłanych z Ferrary do Scipione Borghese przez kardynała Enzo Bentivoglio i po raz pierwszy wzmiankowany jako znajdujący się w kolekcji przez Giacomo Manilli w 1650 roku. Ostatnie prace konserwatorskie, oprócz podkreślenia eleganckich kolorów obrazu, ujawniły, podobnie jak w przypadku Apollo i Dafne (Pokój VIII), obecność różnych „pentimenti”; po lewej stronie, zamiast obecnego psa i zbroi, znajdowała się męska postać, na którą patrzyła czarownica.
Analiza
Postać kobieca w turbanie, która wyróżnia się na obrazie swoją imponującą prezencją oraz bogactwem kolorów swego płaszcza, trzyma, oprócz pochodni, tabliczkę z kabalistycznymi wzorami. Zidentyfikowano ją zarówno jako czarodziejkę Homera Kirke, jak i Melissę na podstawie wielu strof „Orlanda Szalonego” Ludovica Ariosta (pieśń VIII, 14-15), które opisują uwolnienie grupy rycerzy, mogących być reprezentowanych na obrazie przez embrionalne formy wiszące na pniach drzew po lewej stronie.
Book a Visit