Autoportret Berniniego w wieku dojrzałym

Autoportret w dojrzałym wieku to olej na płótnie autorstwa Gian Lorenzo Berniniego. Wymiary obrazu to 53 x 42 cm. Znajduje się on w sali XIV Galerii Borghese.

Historia

Portret prawdopodobnie stanowi lewą połowę Podwójnego Autoportretu z Costanzą Bonarelli, który według doniesień był już oddzielony w momencie śmierci artysty.

Między około 1620 a 1640 rokiem Bernini poświęcił się malarstwu, wykonując sto pięćdziesiąt dzieł według Filippa Baldinucciego (1682), dwieście, jeśli wierzyć biografii napisanej przez jego syna Domenico (1713).

Autoportret, który pojawił się na dawnych banknotach o nominale 50 000 lirów, należy do dojrzałego okresu artysty, kiedy to nie widać wpływu Guercina, Lanfranca i Velázqueza (widocznego w portretach z lat 20. XVII wieku, takich jak Autoportret jako młodzieniec i Portret chłopca, oba w kolekcji Borghese). Niemniej jednak styl i orientacja figury są z pewnością innowacyjne w porównaniu z wcześniejszymi rozwiązaniami.
Dodatkowo, dzieło jest na poziomie najbardziej rezonujących rezultatów osiągniętych przez Berniniego w rzeźbiarskiej reprezentacji, takich jak ostatnie popiersia Scipione Borghese i Costanzy Bonarelli.

Analiza

Razem z Portretem chłopca i Autoportretem jako młodzieniec (oba znajdują się w tej sali), ten obraz, datowany na lata 1630/1635, jest przykładem twórczości malarskiej artysty, szczególnie jego zainteresowania fizjonomią.

Obecnie znanych jest około tuzina obrazów artysty

Pozę w trzech czwartych, przyjętą przez Berniniego w tym autoportrecie, można uznać za lustrzane odbicie jego Autoportretu jako młodzieniec, chociaż jego wyraz wydaje się zmieniony. Jego twarz, teraz szczuplejsza, wykazuje oznaki starzenia, jego włosy lekko się przerzedzają, na czole pojawiły się zmarszczki, a pod oczami widoczne są lekkie cienie. Dziesięć lat później jego wyraz jest bardziej opanowany.
Tło, biały kołnierzyk koszuli i ciemne zewnętrzne ubranie są oddane kilkoma pociągnięciami pędzla, nadając dziełu szkicowy wygląd, podobnie jak w pozostałych dwóch portretach. Artysta ponownie skoncentrował się na twarzy, unikając detali, które mogłyby odciągnąć uwagę jego lub widza.

Dar

Obecny portret był częścią daru przekazanego w 1911 roku przez barona Otto Messingera. Kolekcja barona Messingera zawierała kilka portretów rodziny Chigi, w tym inny autoportret Berniniego, co sugeruje, że niezwykła grupa dzieł należących do Messingera wcześniej należała do rodziny Chigi.

Twórca: Giovanni Lorenzo Bernini

Gian Lorenzo Bernini, jako architekt i urbanista, zaprojektował budynki świeckie, kościoły, kaplice i place publiczne, a także ogromne dzieła łączące w sobie architekturę i rzeźbę, niezwykle wyszukane fontanny publiczne i pomniki pogrzebowe oraz całą serię tymczasowych konstrukcji (ze stiuku i drewna) na pogrzeby i święta.

Przeczytaj również

Pokaż więcej